Arthur Arnould Paris Komünü’nün önde gelen isimlerinden biridir. Komün sürecinde üstlendiği muhtelif önemli misyonlar bir yana komünarlar arasında hem komün zamanında hem sonrasında en çok yazanlardan kalemi kuvvetli biridir. En önemli eseri de sürgündeyken yazdığı ve Devlet ve İhtilal (Komünün Halkçı ve Parlamenter Tarihi) başlıklı üç ciltlik anı/tahlil kitabıdır. Bir de başka bir komünar olan GustaveLefrançais ile birlikte kaleme aldıkları «İki Komünar’ın Cenevre Anıları» bilinir.
Özel öğretmenlik yapan bir babanın oğlu olarak Fransa’nın Almanya sınırındaki Lorraine (loren) bölgesinde dünyaya geldi. Dedesi Cumhuriyet ordusunda süvari albayı olan bir köylüydü. Babasının özel ilgisi sayesinde çok iyi bir eğitim aldı; dedesi üzerinden askeri sorunlara ilgisi hep oldu.
Bir süre tıp fakültesine devam ettikten sonra okulu bırakıp kısa bir zaman memuriyet yapan Arnould, bu meslekten de çabucak kurtulup 1850’li yıllardan itibaren gazeteciliğe başladı. Aynı zamanda korse imalatında çalışan bir konfeksiyon işçisi olan JeanneMattey ile birlikte yaşamaya başladı. Bu dönemde kendisi de Komün’ün önemli figürlerinden olacak olan Jules Valles ile tanıştı. Hayatlarının sonuna kadar da yakın ve yoldaş oldular.
Arnould artık «kırmızı bereliler» diye anılan cumhuriyetçilerin arasında aktif bir cumhuriyetçi olmuştu. Liderliğini Valles’in yapacağı bir gençlik grubunu o zaman kurdu. Beri yandan İmparatorluk karşıtı yazıları nedeniyle sık sık para ve/veya hapis cezalarına çarptırılıyordu. Makalelerinin yanısıra yine muhalif ve sosyalist içerikli broşürleri ile de tanınmaya başladı.
İmparatorluğun sona ermesiyle birlikte önce Paris şehir kütüphanesinde bir göreve atandı, kısa bir zaman sonra IV. bölge (Hotel de Ville-Marais civarı) belediye başkan yardımcılığına atandı.
Komün’ün resmen ilan edildiği 26 Mart’ta Arnould hem IV. hem VIII. (bu bölge de Paris’in kalburüstü merkezi bölgelerindendir) bölgenin delegesi olarak Komün meclisine gönderildi. Orada önce dışişleri komisyonunda, sonra emek komisyonunda, ardından levazımat ve eğitim komisyonlarında görev aldıktan sonra Komün’ün resmi gazetesinin başına geçti.
Komün sürecinde Proudhon’culara yakın bir duruşu oldu. Halkın selameti komitesinin kurulması aşamasında bunun otoriter ve jakobenliği çağrıştıran bir kurum olacağı gerekçesiyle itiraz eden azınlık içinde yer aldı. Komün içinde bütün karar ve tartışmaların kendilerini seçenlere açık ve aleni olması konusunu en hararetle savunanların başında geldi.
Versailles’cıların saldırısı ile artık dövüşmek zamanıydı. Montmartre eteklerindeki Batignolle (batinyol) caddesindeki barikatın başına geçti. Barikatın ezilmesinin ardından önce bir eczaneye sığınıp iki gün orada saklandıktan sonra Cenevre’ye göçerek yoldaşı Valles’le orada buluştu.
Bu sırada Polis teşkilatı hararetle kendisini aramaktaydı. Polis kayıtlarında «Ayaklanma hareketi boyunca direnişin hararetli bir savunucusu olan şahsı İç savaşı kışkırtmak ve silahlı isyancılara komuta etmek suçlarından aranmaktadır» diye anılır.
Cenevre sürgünü sırasında geçim sıkıntıları büyüktü. Zaman zaman tavuk satıcılığı gibi Pazar işleri yaptıktan sonra çareyi eşinin adıyla yayınlanan hafif romanlarla hayatını kazanmakta buldu. Kuvvetli kalemi sayesinde bu kitaplar da ilgi görmüştü..
Arnould bu sırada bir yandan devrimci faaliyetlerini sürdürmekteydi ve Devrimci Eylem Grubu adlı örgütle ilişki içindeydi. Bir süre Arjantin’e gittiyse de aradığını bulamadan geri döndü. Bu arada Bakunin hakkında bir incelemesi, Vallesle ortak anıları ve üç ciltlik Devlet ve İhtilali de yayınlandı.
1880’de afla Paris dönüşlerinden kısa zaman sonra eşini kaybetti; kendisini de….
Arnould 1890’da tanıştığı Delphine de Cool adlı ressamla yaşamaya başlayınca hayatının seyri tamamen değişti. Onun peşinden Mavi Lotus tarikatına ve budizme yöneldi. Son yazdığı kitap «Budizmin Temel İnanışları» oldu.
1895’te geçmişinden ve yoldaşlarından uzaklaşan hayatı sona erdi.
