19 Aralık 2000, 28 devrimciyi yitirdiğimiz bir direnişin tarihi oldu. 2000 Aralık ayında binlerce devrimci, burjuva sosyalistlerin bir ömür boyu peşinde koştukları kırıntıları reddettiler, başlattıkları ölüm orucu ve süresiz açlık grevlerinden vazgeçmediler. 19 Aralık’taki mücadele, devrimci iradenin aynı zamanda tasfiyeciliğe karşı mücadele olduğunu gösterdi. Burjuva sosyalizmine karşı “devrimci örgütte ısrar” mücadelesi oldu.
Bu perspektifi benimseyen komünistler olarak; 1 Mayıs Mahallesi ve Gülsuyu’nda “19 Aralık Devrimci Örgütte Israr Direnişidir” şiarlı duvar gazetelerimizi yaptık.
Duvar gazetemizde, 19 Aralık’ın birey vurgusu yapanlara karşı zindanlardan örgüt ve örgütlü irade yanıtı olduğunu yineledik.
Bugün de tasfiyecilik, örgütlü irade ve örgütlere karşı liberal saldırı dört koldan sürmektedir. 19 Aralık’ta düşenleri layığıyla anmak ise liberal örgüt düşmanlığı ve tasfiyeciliğe karşı devrimci iradenin ortaya konulmasından geçecektir.
Örgütlü Devrimcilerdi Devrim için Öldüler!
Anadolu Yakası’ndan Komünistler